-
1 exta
exta, ōrum, n. [st2]1 [-] viscères, entrailles. [st2]2 [-] entrailles des victimes. [st2]3 [-] chairs, viandes.* * *exta, ōrum, n. [st2]1 [-] viscères, entrailles. [st2]2 [-] entrailles des victimes. [st2]3 [-] chairs, viandes.* * *Exta, extorum, n. g. pluraliter tantum. Plin. Les entrailles, La fressure.\Exta verubus salignis transuta. Ouid. Embrochez en hastes ou broches de saul. -
2 torreo
torruī, tostum, torrēre1) сушить, подсушивать, поджаривать ( fruges flammis V)2) жарить, печь ( exta in verubus V)tosta liba O — пироги3) жечь, сжигать ( carmina flammā Tib)4) томить, мучить ( amor pectora torret O) -
3 torreo
torreo, torruī, tōstum, ēre (vgl. altind. taršāyati, läßt dürsten, griech. τερσαίνω, trockne, ahd. dorrēn, verdorren), etwas dörren, braten, backen, rösten, sengen, versengen, I) eig., v. Feuer und von der Hitze, fruges, Verg.: manum, Liv.: exta in verubus, Verg.: carnem, Ov.: castaneas, Plin.: alqd in igne, Ov.: artus subiecto igni, Ov.: succensis ignibus torreri, Cic.: torreto me pro pane, backe, Plaut.: tostum libum, Ov.: polenta tosta, Ov.: hordeum tostum, Plin.: corpora ad ignes, erhitzen, heiß machen, Plin.: sol torrebat corpora Gallorum, Liv.: solis ardore torreri, Cic.: violento sole torreri (v. Afrika), Iustin.: pisces sole, Plin.: aristas sole, Verg.: uvam in tegulis, Plin.: torrentia agros sidera, Ov. – illa velim rapidā Vulcanus carmina flammā torreat, Tibull.: tosti alti stant parietes, Enn. fr.: tosti crines, versengte, Ov. – v. Fieber, torrentur febribus artus, Ov. – v. Durste, canis arenti torreat arva siti, Tibull. – v. der Liebesglut, entzünden, entflammen, si torrere iecur quaerisidoneum, Hor.: torret amor pectora, Ov.: me torret face mutuā (in Gegenliebe), Calais, Hor.: Nerienis coniugis amore tocreri, Mart. Cap.: v. der Sehnsucht, animus meus torretur ardentissimo desiderio tuo, Fronto. – II) übtr., v. der Kälte, brennen, frigore torret, Varro sat. Men. 161. – / Spätlat. auch toreo, wov. tores, Apic. 4, 122.
-
4 transuo
trānsuo (trāns-suo), uī, ūtum, ere, durchstechen, exteriorem partem palpebrae acu, Cels.: mediam partem subulā, Colum.: chartam diligenter lino, Fronto: exta transuta verubus, Ov.
-
5 torreo
torreo, torruī, tōstum, ēre (vgl. altind. taršāyati, läßt dürsten, griech. τερσαίνω, trockne, ahd. dorrēn, verdorren), etwas dörren, braten, backen, rösten, sengen, versengen, I) eig., v. Feuer und von der Hitze, fruges, Verg.: manum, Liv.: exta in verubus, Verg.: carnem, Ov.: castaneas, Plin.: alqd in igne, Ov.: artus subiecto igni, Ov.: succensis ignibus torreri, Cic.: torreto me pro pane, backe, Plaut.: tostum libum, Ov.: polenta tosta, Ov.: hordeum tostum, Plin.: corpora ad ignes, erhitzen, heiß machen, Plin.: sol torrebat corpora Gallorum, Liv.: solis ardore torreri, Cic.: violento sole torreri (v. Afrika), Iustin.: pisces sole, Plin.: aristas sole, Verg.: uvam in tegulis, Plin.: torrentia agros sidera, Ov. – illa velim rapidā Vulcanus carmina flammā torreat, Tibull.: tosti alti stant parietes, Enn. fr.: tosti crines, versengte, Ov. – v. Fieber, torrentur febribus artus, Ov. – v. Durste, canis arenti torreat arva siti, Tibull. – v. der Liebesglut, entzünden, entflammen, si torrere iecur quaerisidoneum, Hor.: torret amor pectora, Ov.: me torret face mutuā (in Gegenliebe), Calais, Hor.: Nerienis coniugis amore tocreri, Mart. Cap.: v. der Sehnsucht, animus meus torretur ardentissimo desiderio tuo, Fronto. – II) übtr., v. der Kälte, brennen, frigore torret, Varro sat. Men. 161. – ⇒ Spätlat. auch toreo, wov. tores, Apic. 4, 122. -
6 transuo
trānsuo (trāns-suo), uī, ūtum, ere, durchstechen, exteriorem partem palpebrae acu, Cels.: mediam partem subulā, Colum.: chartam diligenter lino, Fronto: exta transuta verubus, Ov. -
7 veru
vĕrŭ, ūs, n. [st2]1 [-] Virg. broche (à rôtir). [st2]2 [-] Virg. Tibul. dard, petite pique. [st2]3 [-] Hier. (c. obelus) marque dont on note dans un livre un passage douteux. [st2]4 [-] au plur. Inscr. piques formant clôture. - au plur. verua, veruum, verubus ou veribus. - voir hors site veru.* * *vĕrŭ, ūs, n. [st2]1 [-] Virg. broche (à rôtir). [st2]2 [-] Virg. Tibul. dard, petite pique. [st2]3 [-] Hier. (c. obelus) marque dont on note dans un livre un passage douteux. [st2]4 [-] au plur. Inscr. piques formant clôture. - au plur. verua, veruum, verubus ou veribus. - voir hors site veru.* * *Veru, Indeclinabile in singulari, in plurali haec verua. Virg. Broche, ou Haste.\Salignis verubus transfixa exta. Ouid. Embrochez, Enhastez.\Pars in frusta secant, verubusque trementia figunt. Virgil. Ils embrochent ou enhastent les pieces de chair qui tressailloyent encores et se remouvoyent comme demi vives, tant fraischement estoit la beste tuee.\Veru. Virgil. Une sorte de dard de quoy on se servoit en guerre. -
8 trānsūtus or trāns-sūtus
trānsūtus or trāns-sūtus P., stitched through, spitted: verubus transuta salignis Exta, O. -
9 transuo
См. также в других словарях:
CARO Victimarum — in Holocaustis, tota igni absumebatur. Sic enim bos e. g. ad holocaustum mas et integer selectus, ad> ostium Tabernaculi Conventus adducebatur, et ab offerente manus capiti eius im ponebantur. Tum Levita illum iugulabat: et postquam alius… … Hofmann J. Lexicon universale